Verlies

Vorige week vrijdag, heel vroeg in de ochtend, is Harry de Gooyer overleden. Hij werkte bij de Reiniging & Inzameling. De naam ‘Harry de Gooyer’ zegt alleen zijn collega’s wat. Voor mij, en vermoedelijk voor veel inwoners was hij vooral ‘het gezicht’. De gemeente verschuilt zich vaak achter folders, telefoonnummers en brieven. Veelal noodgedwongen, maar Harry was een herkenbaar gemeentegezicht. Altijd aanwezig, altijd aanspreekbaar en met zijn gekke pruik en karakteristieke kop bleef hij elke bezoeker bij. Al na een paar tellen praten met hem wist je dat dit een bijzondere man was. Eén die met iedereen kon opschieten. En ook één waar iedereen op leunde. Want hij was er ook altijd en zei nooit ‘nee’ als er een beroep op hem werd gedaan.
Wat het plotse heengaan van zo een man betekent voor de gemeente, voor Reiniging & Inzameling, werd zichtbaar bij zijn crematie vandaag; in grote getale waren collega’s en oud-collega’s aanwezig. Zijn erfenis is de herinnering aan de rol die hij voor collega’s en bezoekers van de Tractieweg heeft vervuld. Met hem verliest de gemeente een herkenbaar gezicht, een verlies van onschatbare waarde.