Elite

Minister Ter Horst heeft onlangs de of een elite opgeroepen vaker publiekelijk stelling te nemen tegen de verdwazing die onder Wilders zo rap toeneemt. NRC Handelsblad was daar afgelopen zaterdag getuige van in en artikel dat aangaf dat de opvattingen van Wilders breder steun krijgen dan bij zijn electoraat alleen. Ik snap dat Ter Horst het niet durfde te hebben over ‘gezond verstand’, want het is bijna aanmatigend die uitdrukking te gebruiken als zo veel mensen de Wilderswaan als waarheid en realistisch beschouwen. Nederland is echter bang voor elites. De volksaard gunt koplopers hooguit een voorsprong als ze daar zeer bescheiden over doen. En dan nog, als het echt van een elite zou moeten komen ontstaat er het enge idee dat slechts een beperkte groep mensen in Nederland weet wat ‘ goed voor ons is’. Ter Horst legde bij Pauw & Witteman vorige week uit dat we de term ‘elite’ niet in termen van klasse moeten opvatten maar van ieder in de positie is om publiekelijk stelling te nemen. Het was en wat merkwaardige kronkel die ze daarmee maakte. Er zijn tegenwoordig bijzonder veel mogelijkheden om publiekelijk stelling te nemen, met dank aan dit prachtige medium internet. Het wemelt van fora en blogs waar ieder zijn mening kan geven. Helaas lijken de Wildersadepten hier de weg beter in te vinden dan zij met het tegengeluid. Ter Horsts poging om de sfeer die ‘elite’ oproept af te zwakken bracht ons dus eigenlijk toch bij ‘ gezond verstand’ .
Vergeet de woordkeus zou ik zeggen en richt je op de bedoeling want die is goed. We moeten allemaal veel vaker en sterker ons keren tegen de waan van Wilders. Niet alleen op internet, maar op feestjes en andere bijeenkomsten die gelegenheid bieden hierover te praten.
Een verrassend contrast op de eigen sores trof ik deze week in een tweede aflevering van een documentairereeks over de Nederlande oorsprong van New York. We maakten mee hoe een rechter van Italiaanse afkomst honderden immiganten het staatsburgerschap verleende. En we hoorden hem in zijn toespraak zeggen dat de immigranten trots moesten zijn op hun moederland, hun taal en cultuur. En dat Amerika alleen maar groeide doordat al die culturen elkaar ontmoetten en inspireerden. Het was een volmaakte tegengeluid op de ketelmuziek van Wilders, helaas uit een wereld die in dit opzicht voor ons nog steeds te nieuw is.
Tegengeluid en tegenactie. Zoals gymnasia die pogingen doen om ook allochtone kinderen nar binnen te halen. Hartstikke goed. NOVA besteedde er gisteravond aandacht aan. En met welke domper besloot de uitzending? De mededeling dat de VVD kamervragen ging stellen over de voorkeursbehandeling die allochtone kinderen zouden krijgen. Weer een onderwerp dat de VVD niet heeft begrepen. Ter Horst moet haar oproep in betere bewoordingen nog maar vaak herhalen en zij die hem wel begrijpen aanmoedigen tot het gevraagde tegengeluid.