Na ruim twee jaar soebatten is er een afspraak over de verantwoordelijkheid van de verpakkingsproducenten. Verpakkingen hebben de vervelend eigenschap snel afval te worden. En zeker als dat dan over straat zwerft is het ergernis nummer 1 (of 2) van veel Nederlanders. Minder verpakkingen en selectiever winkelgedrag van diezelfde Nederlanders is de beste oplossing. Voor het eerste hebben we fabrikanten nodig en die willen niet altijd. Voor het tweede hebben we meer discipline, assertiviteit en geduld nodig en dat is er niet altijd. Dus is de oplossing nu gezocht in het aanslaan van de consument; via een verpakkingbelasting komt er geld vrij waaruit de gescheiden inzameling van glas, blik en papier betaald wordt. Dit betekent in theorie een lagere afvalheffing voor burgers, inderdaad, vaak ook diezelfde consumenten. Als gemeente is het natuurlijk prettig straks een lokale heffing te kunnen verlagen, al is dat ook weer afhankelijk van andere kosten die gemaakt worden om het afval in te zamelen. En het zwerfafval is met bovenstaande maatregelen niet opgelost. Daar wordt de wet zo voor gewijzigd dat die kosten ten volle via de afvalstoffenheffing gedekt kunnen worden. Hoe een en ander voor Utrecht uitpakt is een zaak van rekenen en kiezen. Resteert echter dat ieders afvalgedrag van invloed is en blijft op de kosten die het ons allen geeft, als consument en burger.